MATEUSZ TYMURA

Dotychczasowy dorobek artystyczny, m.in.:

• współzałożyciel Teatrzyku Latarnia Magiczna (od 2009);
• inicjator akcji „Bojary zostają kulturalne”,
• gra aktorska w spektaklach, m.in.: „Prosta historia…”, „Mała Pasja, czyli historia o psie Pana Jezusa”, „Marat-Sade”, „Ofiara Wilgefortis”;
• doświadczenie reżyserskie w spektaklach: „Piaskownica” (2010), „Iwona” (2011), „Księżniczka Angina”(BTL 2011 – asystent reżysera), „Don Juan” (2013);
• udział w konkursach, festiwalach i warsz-tatach teatralnych, m.in.: Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Walizka (Łomża 2009), Letnim Festiwalu Małych Form Teatralnych (Kraków 2009), Międzynarodowy Przegląd Inicjatyw Teatralnych Białysztuk (2010), Dni Sztuki Współczesnej (Białystok 2011), Roma Teatro Festiwal; (Rzym 2011), International Puppet Festival in Ostrava (Czechy 2011), warsztaty „Głos i ciało” w Instytucie im. J. Grotowskiego (Wrocław 2007).
• laureat stypendiów i nagród, m.in.: stypendium Prezydenta Miasta Białegostoku dla Młodych Twórców (2009, 2013), nagrody specjalnej na festiwalu „Zdarzenia” w Tczewie, nagrody publiczności na Festiwalu Animacji Teatralnej i Filmowej FATiF (Rabka Zdrój 2010).

Program stypendium

Program obejmuje realizację multimedialnych wizualizacji, animacji z elementami mappingu i etiud filmowych/teatralnych oraz wyświetlenie ich na starych bojarskich domach. Głównym materiałem i inspiracją będą stare fotografie mieszkańców Bojar, zgromadzone przez Centrum im. Zamenhofa. Jest to duży zbiór przepięknych fotografii obrazujących zwykłe i niezwykłe momenty z życia mieszkańców tej unikatowej dzielnicy. Stypendysta chce opowiedzieć to, co niedopowiedziane, skryte i zatrzymane. Ta multimedialna instalacja/zdarzanie jako całość będzie miało ciekawą formę, gdyż będzie się działo jednocześnie w kilku punktach na Bojarach. Widz będzie mógł spacerować od punktu do punktu odkrywając kolejną historię opowiedzianą przy pomocy precyzyjnej projekcji wkomponowanej w naturalny ekran projekcyjny, z użyciem artystycznie przetworzonych dźwięków i brzmień. Na starych domach będą wyświetlane konkretne czarno białe animacje i etiudy połączone tak by powstały kilkuminutowe sceny z życia. Działania aktorskie / muzyczne będą uzupełniać lub kontynuować historie, które opowiedziane przy pomocy mappingu i multimedialnych projekcji.

Zakres projektu:

• wybór zdjęć,
• rozmowy z najstarszymi mieszkańcami Bojar, którzy pamiętają ludzi, sytuacje i miejsca zawarte na zdjęciach,
• tworzenie scenariusza,
• szkicowanie sytuacji i rozpisanie jej na części w formie graficznej (storyboard),
• reżyserowanie animacji i etiud,
• realizacja animacji, kręcenie etiud,
• 'nakładanie / mapowanie twarzy, łączenie etiud filmowych ze starymi zdjęciami,
• rendering,
• scalanie wszystkich elementów wg scena-riusza: rendering, realizacja warstwy dźwiękowej, próby z muzyką na żywo, próby i testy w plenerze na Bojarach,
• realizacja filmu promującego wydarzanie,
• druk plakatu, działania promocyjne w internecie, kontakt z wszelkimi mediami,
• premiera.

Rezultaty – mierzalne:

• zrealizowanie profesjonalnej instalacji multimedialnej (3 lub 4 projekcji) na terenie Bojar z grupą młodych białostockich artystów,
• instalacja będzie mogła być na stałe zainstalowana w przestrzeni dzielnicy i spełniać funkcję multimedialnego szlaku bojarskiego, który uzupełniłby istniejący szlak.

Rezultaty – niemierzalne:

• edukacja kulturalna i historyczna białostoczan, w tym młodzieży,
• budowanie pozytywnych postaw społecznych,
• zaszczepienie pozytywnego lokalnego patriotyzmu.

O projekcie:

„W ramach stypendium zrealizowałem szereg działań, które pozwoliły na stworzenie finałowego pokazu z udziałem publiczności. Odbył się on 31 maja 2015 r. w ramach XXX Dni Sztuki Współczesnej na białostockich Bojarach. W ramach stypendium odbył się szereg spotkań z najstarszymi mieszkańcami
dzielnicy, podczas których zbieraliśmy i nagrywaliśmy wypowiedzi mieszkańców dotyczące minionych czasów oraz skanowaliśmy stare fotografie. Na podstawie zgromadzonych materiałów powstał autorski scenariusz pokazu finałowego. Nagrania i fotografie, które zgromadziliśmy zostały przetworzone i wplecione do pokazu finałowego.

Do współpracy przy tym projekcie zaprosiłem kilku młodych zdolnych białostockich artystów. Sebastian Łukaszuk zajął się realizacją animowanych filmów, animacji i projekcji na podstawie starych fotografii. Adma Frankiewicz zajął się warstwą dźwiękową, a Zbyszek Rusiłowicz warstwą muzyczną przy użyciu tradycyjnych instrumentów ludowych, przede wszystkim cymbałów strunowych. Ja odpowiadałem za scenariusz, koordynację, reżyserię, oświetlenie wydarzenia a podczas pokazu byłem odpowiedzialny również za warstwę nagrań mieszkańców.

Sam pokaz był szczególny ponieważ realizowany był na żywo. Z 4 różnych ścieżek były wypuszczane i miksowane na żywo: multimedia, wypowiedzi mieszkańców, muzyka i dźwięki/efekty/sample. Animacje były wyświetlane przy pomocy 6 projektorów multimedialnych, a ekranami projekcyjnymi były stare domy przy ulicy koszykowej i Staszica. Sam dźwięk emitowany był z 6 głośników rozstawionych panoramicznie dookoła publiczności.

Dodatkowym elementem całego wydarzenia był udział Emila Stankiewicza z ‚Atelier Idlozi’, który zajmuje się tradycyjną fotografią. Emil Stankiewicz robił nowe „stare” fotografie dzisiejszym bojarskim duchom, czyli wszystkim którzy tłumnie zgromadzili się tego wieczoru na brukowanej ulicy koszykowej w samym sercu zabytkowych Bojar. Był też również nieodłącznym elementem pokazu – kimś w rodzaju performera, który uruchamiał całą projekcję/słuchowisko przy pomocy symbolicznej fotografii na jednej ze ścian na której wyświetlało się pierwsze zdjęcie-animacja. Zapis dźwiękowy wydarzenia zostanie wydany w sierpniu na kasecie magnetofonowej niezależnego labelu Pionierska Records, który tworzą realizatorzy projektu oraz udostępniony w sieci jako słuchowisko poświęcone dzielnicy Bojary.”

/ Mateusz Tymura /

;