• Panorama miasta Białystok, widok z lotu ptaka, z lewej strony znajduje się Pałac Branickich na środku Katedra Białostocka Kościół Farny

Menu Kultura

2012 Krzysztof Gedroyć

Dodana: 01.03.2021 17:45

Nagroda w 2012 r. za książkę "Piwonia, niemowa, głosy" - za odkrywczy obraz powojennej rzeczywistości wykreowany w języku.

Lata pięćdziesiąte, wschodnie obszary powojennej Polski. Milicjantka Piwonia prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa. Mikołaj, podporucznik UB zaplątany w romans z ofiarą, próbuje zacierać ślady. [Wydawnictwo Nowy Świat]

Pięćdziesiąt lat temu Edwardowi Redlińskiemu udało się wykreować mityczny język podlaskiej wsi, a wraz z nim opowieść o nieuchronnym rozpadzie pierwotnej wspólnoty w zderzeniu z nowoczesnością. Na kartachKonopielki pisarz – nie bez ironii – reaktywował utkany z literackich konwencji i reporterskich obserwacji obraz wsi, by – nie bez sentymentu – go zdekonstruować. Podobną próbę podjął w 2012 roku Krzysztof Gedroyć, pisząc Piwonię, niemowę, głosy. To, co najważniejsze w tej powieści, obfitującej w szereg wątków, z kryminalnym na czele, i barwnie zarysowanych postaci, wydarza się w języku, stylizowanym na „białostocką mowę”. Nie należy dać się zwieść pozorom jej autentyzmu – w tej formie nie brzmi na ulicach Białegostoku teraz, ani nie można jej było usłyszeć w latach 40. i 50., gdy rozgrywa się akcja ksiązki. Gedroyciowi zależało bowiem na stworzeniu języka, który wiernie naśladowałby konkretną, regionalną odmianę polszczyzny, tylko najadekwatniej oddawał klimat Białegostoku i mentalność jego mieszkańców. [Katarzyna Sawicka-Mierzyńska – członek Kapituły Nagrody]


Krzysztof Gedroyć ma wielki dar obserwacji. Widzi swych bohaterów ze wszystkimi ich przywarami, słabościami i grzechami, ale także z wielkim pragnieniem miłości usuwającej w cień małość i podłość. [Jerzy Maksymiuk]

Zawsze byłem apologetą wszelkich odmian języka, zatem i książkę Krzysztofa Gedroycia odbieram bardzo ciepło, bo myślę, że dobrze ona świadczy o słuchu autora. [Jan Miodek]

Pasjonująca lektura: unikalny rodzaj humoru, dużo szczegółowo wyobserwowanych mikroświatów… [Wacław Sobaszek]

Krzysztof Gedroyć (ur. w 1953 w Białymstoku) – polski pisarz, autor powieści, opowiadań, wierszy, artykułów prasowych. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Jeden z założycieli Interdyscyplinarnej Placówki Twórczo Badawczej "Pracownia" w Olsztynie w 1977. W latach 1989–1997 dyrektor i kierownik artystyczny Pantomimy Olsztyńskiej. Od 1989 wykładowca w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, prodziekan Wydziału Sztuki Lalkarskiej (1999–2002). Mieszka w Białymstoku i w Warszawie. Nominowany do nagrody im. Jacka Bierezina w 1996 roku. Laureat Konkursu im. Kazimiery Iłłakowiczówny za poetycki debiut roku 2000 (tom "Kim"). Otrzymał Nagrodę Literacką im. Wiesława Kazaneckiego (w 2004 roku za książkę "Listy z dolnego miasta", w 2013 za książkę "Piwonia, niemowa, głosy"). Książka "Przygody K" była w roku 2007 prezentowana w odcinkach na antenie Polskiego Radia Białystok.

Nagroda w 2013 r. za książkę "Czas Budzika" - za udaną próbę stowarzenia mitu o mieście i bohaterach poszukujących tożsamości.

Do góry