1993 Jerzy Binkowski

Jerzy Binkowski - nagroda w 1993 r. za: "Głosy pustyni". Urodził się 25 czerwca 1949 r. w Gdyni; poeta, nauczyciel, reżyser teatralny. Od 1978 r. mieszka w Białymstoku. Debiutował w "Białostockim Informatorze Kulturalnym" w 1980 r.
       
Autor tomików poetyckich: "Akord" (1983), "Krzyżowa droga" (1991), "Wygnanie Boga" (1992), "Głosy z pustyni" (1993), "W drodze z Damaszku" (1994), "To nieba odblask poraził człowieka" (1997). Założyciel i redaktor pisma "Odrodzenie. Pismo serdecznie myślących nauczycieli". Organizator i reżyser zespołu teatralnego "Boże Ziółka", skupiającego licealistów, realizującego teksty Joanny Kulmowej; organizator konkursu poetyckiego i recytatorskiego "Przekroczyć próg nadziei".

"Jerzy Binkowski przebył jakże charakterystyczną drogę od niemal zupełnego milczenia, gdy nieliczne, pojedyncze słowa ewokowały rzeczywistość dziejącą się jakby poza zasłoną słów, po - w pełni wybrzmiałe - wiersze [...] oparte na oryginalnym obrazowaniu i bogatej metaforyce. Okazało się, że nawet wyrafinowane na pozór środki artystyczne, gdy służą jak najpełniejszemu oddaniu prawd niewyrażalnych w żaden inny sposób, nie stanowią skazy, ale przeciwnie, może być do nich przykładana ta sama miara etyczna, co do pojęć ujmowanych w kategoriach prawdy i fałszu.
[Waldemar Smaszcz, "Między niebem a ziemią", w: "Zbliżenia. Portrety białostockich pisarzy", cz.II]    

Wiem - że zastanawiać się będą - jak mogliśmy żyć
w takim splątaniu losów samotnej wyobraźni
architekci w krajobrazach z cieniem najbliżej ogniska
podczas zimnej wszechogarniającej i prawdziwej nocy

Nie wiem - odpowiem - gdyż żyłem pośród piasku i wiatru
wewnątrz twardych szczęk wytężałem mięśnie i grzbiet
nikt mnie nie uczył - jak żyć - aby godnie przetrwać
w bólu rozżalonego serca i rozpaczy
["Głosy z pustyni", Wyd. WOAK, Białystok 1993, s. 49]