Święto ulicy Kilińskiego

Jedna z najkrótszych w Białymstoku, ale jedna z najpiękniejszych. Ulica Jana Kilińskiego obchodzi swoje doroczne święto. W najbliższą niedzielę (29 maja) na białostoczan czeka tam mnóstwo atrakcji, a dzieje ulicy będziemy wspominać po raz szósty. Organizatorem Święta jest Urząd Miejski w Białymstoku

Ulica J. Kilińskiego to idealne miejsce do spacerów. Jest chyba jedynym miejscem w śródmieściu, które ma klimat prawdziwej starówki. Zamyka ją Pałacyk Gościnny Branickich, a w stylowych kamienicach stojących wzdłuż ulicy mieszczą się instytucje kultury i knajpki z ogródkami.

– Ulica Kilińskiego już szósty rok z rzędu obchodzi swoje święto – mówi zastępca prezydenta Rafał Rudnicki. – Zapraszamy wszystkich białostoczan, spotkajmy się w niedzielę w tym pięknym miejscu. To dobra okazja do wspomnień i do dobrej zabawy.

Imprez na pewno nie zabraknie. Od godziny 12.00 do 20.00 będą występy zespołów (m.in. Zespół Pieśni i Tańca „Małe Kurpie” i Kurpie Zielone”, Zespół Muzyki Dawnej „Ars Decorum”, Zespół Muzyki i Tańca Dawnego „Capella Antiqua Bialostociensis”). Na scenie pojawią się także zespoły taneczne (m.in. Ognisko Baletowe z Domu Kultury „Śródmieście”, Zespół Tańca Nowoczesnego „Flesz”, „Step by Step Kids”, Studio Tańca TOP 10). Zaprezentują się także grupy teatralne (m.in. Wędrowny Teatr Lalek „Małe Mi”, Grupa Teatralna „Rupaki”). Tuż przed dwudziestą święto zakończy występ zespołu „Musicano Farajn”.

Imprezie towarzyszyć będą wystawy, działania plastyczne i teatralne, zabawy dla dzieci. Miłośnicy historii będą mogli wziąć udział w specjalnych grach planszowych. Oprócz tego nie zabraknie straganów z rękodziełem artystycznym i z wyrobami cukierniczymi. Pojawią się także stoiska kosmetyczne, masażu i promocji zdrowia. Restauracje mieszczące się przy ul. J. Kilińskiego proponują w tym dniu specjalne rabaty, a także warsztaty kulinarne. Zgodnie z tradycją tego święta – w Pałacu Branickich i jego otoczeniu odbędzie się Gra Pałacowa.

W czasach hetmana Branickiego dzisiejsza ulica J. Kilińskiego była polną ścieżką biegnącą wzdłuż pałacowych stawów. W latach 1766-77 wzniesiono Pałacyk Gościnny, w którym Izabela Branicka przyjmowała niektórych gości. Od strony kościoła istniała też wozownia, którą na początku XIX wieku przekształcono w kamienicę nazywaną przez białostoczan lożą masońską. Kolejne budynki zaczęły powstawać dopiero od połowy XIX wieku, kiedy już zlikwidowano stawy. Ulicę zaczęto wówczas nazywać Niemiecką. Wtedy zaczęły pojawiać się w tym miejscu restauracje, zakłady fotograficzne i hotele, wśród nich słynny Ritz. I choć dziś niewiele z tego zostało, niepowtarzalny urok ulicy wciąż istnieje.

Anna Kowalska